نخ بخیه غیرجذبی نوعی نخ بخیه هستند که توسط بدن تجزیه نمی‌شوند و برای همیشه در جای خود باقی می‌مانند. این نوع نخ بخیه برای بخیه کردن بافت‌هایی که نیاز به حمایت طولانی مدت دارند، مانند جراحی قلب و عروق، جراحی ارتوپدی و تعویض دریچه قلب، ایده‌آل هستند.
نخ بخیه جذبی، نوعی نخ بخیه است که پس از گذشت مدتی در بدن توسط آب میان‌بافتی تجزیه می‌شوند.
مهمترین مزیت نخ‌های جذبی این است که هیچ جسم خارجی به طور دائم در بدن بیمار باقی نمی‌ماند تا مشکلات طولانی مدت ایجاد کند.
با توجه به وجود بافت‌های متفاوت با حجم‌های مختلف در بدن، انواع مختلفی از نخ‌های بخیه جود دارند و استفاده می‌شود که با بررسی سه ویژگی اصلی هر نخ بخیه آن‌ها را می‌توان طبقه بندی کرد:
جذبی یا غیر جذبی/تک رشته‌ای یا چند رشته‌ای/طبیعی یا مصنوعی
نخ مونوکریل به عنوان یک نخ مصنوعی تک رشته‌ای، دارای خاصیت جذب منحصر به فرد است که دارای استحکام کششی اولیه بسیار بالایی است.
نخ‌های پلی گلی کاپرون برای بخیه زدن سطح پوست ایده‌آل است و حمایت بافتی آن‌ها 14 الی 21 روز است.