نخ بخیه سرجیکریل Surgicryl
نخ بخیه سرجیکریل (در بازار با نام ویکریل شناخته می‌شود) یکی از پرکاربردترین انواع نخ‌های بخیه چند رشته‌ای قابل جذب است که در بخیه زدن بر روی بافت‌های نرم مثل عضلات و بافت زیر جلدی استفاده می‌شود. اینگونه نخ‌ها از 2 ساختار صنعتی پلی گلاکتین و پلی‌گلایکولیک اسید ساخته شده و به مرور زمان در بدن تجزیه شده و جذب می‌شوند. نخ بخیه پلی گلاکتین به دلیل خواصی مانند استحکام بالا، قابلیت گره‌زنی خوب و مدت جذب قابل پیش بینی، جایگاه ویژه‌ای در جراحی‌ها دارد.
ساختار شیمیایی و خواص فیزیکی نخ بخیه پلی گلاکتین
نخ بخیه پلی گلاکتین یک پلیمر سنتزی (Synthetic Polymer) یا همان پلیمرهای مصنوعی است که از کوپلیمری شدن (ترکیب شدن – Copolymer) گلیکولیک اسید و لاکتیک اسید(مونومر قند) تولید می‌شود. نسبت دقیق این دو مونومر (مونومر – Monomer :مونومرها در حقیقت اجزای سازنده‌ی مولکول‌های پلیمری هستند) در خواص نهایی نخ تاثیرگذار است. ویژگی خطی و کریستالی ساختار پلیمری نخ‌های پلی گلاکتین (ویکریل) به آن استحکام و قابلیت جذب از طریق فرآیند هیدرولیز (توسط آب میان بافتی) می‌بخشد. این نخ بخیه در رنگ بنفش تولید می‌شوند.
انواع نخ بخیه سرجیکریل
نخ‌های بخیه سرجیکریل(ویکریل) در انواع مختلفی تولید می‌شوند که تقریبا ویژگی‌های ساختاری مشترکی دارند ولی از نظر کاربرد و مدت زمان جذب متفاوت هستند. انواع این نخ‌ها عبارت است از:
1) نخ بخیه سرجیکریل PGA
نخ بخیه سرجیکریل PGA از جمله اولین نوع از نخ‌های جذبی چند رشته‌ای مصنوعی هستند که تولید شده‌اند. ساختار آن‌ها از پلی گلایکولیک اسید است. مدت زمان حمایت بافتی(استحکام کششی لازم تا زمانی که بافت بتواند خود را ترمیم کند) بین 3 الی 4 هفته و جذب کامل این نخ بخیه 70 الی 90 روز است.
از معایب این نخ بخیه این است که به علت ساختار چند رشته‌ای آن‌ها موجب ایجاد زخم می‌شود. همچنین همین ساختار چند رشته‌ای باعث ایجاد خلل و فرج(منافذ باز) شده است که ممکن است در هنگام عبور از بافت باعث ایجاد التهاب شود. همچنین وجود فضا در بین این منافذ باز، مستعد رشد باکتری‌های بسیار ریز می‌شود که ریسک ایجاد التهاب و واکنش را افزایش می‌دهد.
2)نخ بخیه سرجیکریل 910:
نخ بخیه پلی گلاکتین 910 (ویکریل 910)، به عنوان نسل جدیدی از نخ‌های بخیه، نسبت به PGA از ترکیب متفاوتی از پلیمرها برخوردارند. این نخ‌ها که شامل 90 درصد گلایکولیک اسید و 10 درصد لاکتید هستند، با هدف رفع محدودیت‌های نخ‌های PGA و بهبود عملکرد در جراحی‌ها تولید شده‌اند. بر خلاف PGAها، روی سطح این نوع از نخ‌ها برای به حداقل رساندن ریسک التهاب و ایجاد اسکار در بافت (اسکار پوستی، جای زخم باقی‌مانده از آسیب‌های پوستی است که طی فرایند ترمیم ایجاد می‌شود.)، از روکش استفاده شده است که آن را با coated (به معنی دارای روکش) روی بسته‌بندی نشان می‌دهند.
پلی گلاکتین 3 الی 4 هفته به ما حمایت بافتی می‌دهند(مدت زمان قابل پیش‌بینی) و جذب کامل این نخ بخیه 56 الی 70 روز است.
3) سرجیکریل رپید (Surgicryl Rapid)
نخ بخیه سرجیکریل رپید(ویکریل رپید) یا نخ جراحی پلی گلایکولیک اسید سریع‌تر جذب می‌شوند و در جراحی‌هایی که نیاز به جذب سریع‌تر دارند مانند پوست از این نخ استفاده می‌شود.
بررسی کامل نخ‌های سرجیکریل رپید.
ویژگی‌های نخ بخیه پلی گلاکتین
1) قابل جذب: ساختار پلی گلاکتین به مرور زمان در بدن تجزیه شده و از بین می‌رود و نیازی به خارج کردن آن نیست.
2) استحکام بالا: نخ بخیه پلی گلاکتین استحکام بالایی دارد و برای بستن بافت‌های زیر جلدی و عضلات مناسب است.
3) قابلیت گره‌زنی خوب: به علت ساختار چند رشته‌ای، نخ بخیه پلی گلاکتین به راحتی گره می‌خورد و گره‌ها محکم و پایدار هستند.
4) حداقل واکنش بافتی: روکش‌دار بودن پلی گلاکتین 910، احتمال واکنش بافتی را به حداقل می‌رساند.
5) ساختار مصنوعی: نخ‌های بخیه پلی گلاکتین جزو نخ‌های مصنوعی است و خنثی(نخ‌هایی که در بدن واکشن التهابی نمی‌دهند) هستند.
کاربردهای نخ بخیه سرجیکریل
سرجیکریل‌های 910 و PGA در انواع مختلف جراحی‌ها برای بخیه زدن بافت عضلات و بافت زیرجلدی استفاده می‌شوند، از جمله:
- جراحی عمومی: برای بستن بافت‌های نرم.
- جراحی زنان: برای بستن بافت‌های شکمی و لگنی، در جراحی‌های سزارین و هیسترکتومی.
- جراحی قلب و عروق: برای بستن لایه‌های عضلات و بافت زیر جلدی قفسه سینه.
- جراحی ارتوپدی: در جراحی تعویض مفصل زانو و لگن – کپسول مفصلی.
- جراحی چشم: در جراحی استرابیسم یا لوچی، برای ترمیم عضلات داخل کاسه چشم.
عوارض جانبی نخ بخیه سرجیکریل
استفاده از نخ جراحی پلی گلاکتین معمولا عوارض جانبی جدی ندارد. با این حال، به علت سطح خلل و فرج(دارای منافذ) ناشی از ساختار چند رشته‌ای آن‌ها، در برخی موارد ممکن است باعث ایجاد واکنش‌های آلرژیک یا عفونت شود که در نخ بخیه پلی گلاکتین 910 با روکش‌دار شدن این مشکل به حداقل رسیده است.
فرآیند جذب نخ بخیه سرجیکریل
نخ جراحی سرجیکریل به مرور زمان به واسطه فرآیند هیدرولیز (Hydrolysis) به اسیدهای گلیکولیک و لاکتیک تجزیه می‌شود که این اسیدها به آسانی توسط بدن تجزیه و وارد فرآیند جذب می‌شوند. سرعت جذب و از دست دادن استحکام کششی به عوامل مختلفی از جمله قطر نخ بخیه، محل استفاده و شرایط بافت بدنی بین 3 الی 4 هفته است.
جذب نخ جراحی سرجیکریل (مونکریل) از طریق یک فرآیند هیدرولیز یا آبکافت است (آبکافت یا هیدرولیز -Hydrolysis به واکنشی گفته می‌شود که در آن، از آب برای شکستن پیوندهای شیمیایی یک ماده استفاده می‌‌کنند). مولکول‌های آب مونومرهای قندی را جذب کرده و در نتیجه زنجیره‌های پلیمری کوتاه و کوتاه‌تر می‌شوند. این زنجیره‌های کوتاه‌تر سپس به اسیدهای گلیکولیک و لاکتیک تجزیه می‌شوند که به راحتی توسط بدن وارد فرآیند جذب می‌شوند.
بررسی کلی
نخ‌های جراحی پلی گلاکتین(ویکریل) یکی از پرکاربردترین نخ‌های جراحی هستند که تقریبا در تمام گروه‌های جراحی استفاده می‌شود.
هر دو محصول پلی گلاکتین و پلی گلایکولیک اسید نخ‌های جراحی قابل جذب هستند ولی در ساختار شیمیایی و فیزیکی (روکش‌دار بودن پلی گلاکتین‌ها) و سرعت جذب کامل آن‌ها تفاوت‌هایی وجود دارد.
شرکت نخ جراحان طب سینا، در کنار واردات سرجیکریل‌های 910 برند SMI بلژیک، تولید این نخ بخیه روکش‌دار را با همین مشخصات و ساختار با برند NTS انجام داده است.
