نخ جراحی نایلون چیست:
نخ جراحی نایلون، یک نخ تک رشته‌ای، غیرجذبی و مصنوعی است که از پلی‌آمیدها ساخته می‌شود.
این نخ به دلیل ویژگی‌های خاص خود، مانند قدرت کششی بالا و تطابق مناسب با بافت‌های بدن در جراحی‌های مختلف کاربرد دارد. نایلون به دلیل ساختار شیمیایی و فیزیکی خود، یکی از گزینه‌های محبوب برای انواع جراحی‌ها به حساب می‌آید.
در اینجا به معرفی مختصری از نخ‌های جراحی نایلون می‌پردازیم.
ویژگی‌های نخ جراحی نایلون:
نخ جراحی نایلون به دلیل ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی خاص خود، به ویژه در جراحی‌هایی که نیاز به بخیه‌های مقاوم و غیر قابل جذب است، بسیار مفید است. این نخ‌ها به راحتی در بافت‌های بدن جای می‌گیرند و کم‌ترین واکنش التهابی را ایجاد می‌کنند. از جمله این ویژگی‌ها:
- قدرت کششی بالا: نخ‌های نایلون قادر به تحمل بارهای زیاد بدون شکست یا پارگی هستند.
- الاستیسیته: این نخ‌ها توانایی بازگشت به حالت اولیه پس از کشش را دارند.
- دوام: این نخ بخیه مقاومت در برابر پارگی و سایش را دارد.
- عدم ایجاد واکنش: نخ بخیه نایلون معمولا باعث واکنش‌های حساسیتی و التهابی در بدن فرد نمی‌شود.
- عدم جذب: برخلاف نخ‌های قابل جذب، نخ نایلون در بدن جذب نمی‌شود و به همین دلیل برای بعضی از جراحی‌هایی که نیاز به بخیه‌های دائمی دارند، می‌تواند مناسب است.
کاربردهای نخ نایلون:
جراحی‌های عمومی:
در جراحی‌های شکمی و داخلی، این نخ‌ها برای بستن بافت‌های داخلی و ایجاد ثبات در آن‌ها استفاده می‌شود. در جراحی‌های عمومی از نخ‌های نایلون لوپ هم استفاده می‌شود. (نخ لوپ به نخ‌هایی گفته می‌شود که هر دو انتهای آن به سوزن متصل شده و یک حلقه را تشکیل می‌دهد.) از این نوع نخ برای بافت‌هایی که تحت فشار بیش‌تری هستند استفاده می‌شود و به جای یک رشته، دو رشته نخ از بافت برش خورده حمایت می‌کند.
جراحی‌های پوستی:
در اکثر جراحی‌ها، برای بخیه زدن سطح پوست می‌توان از نخ بخیه نایلون استفاده کرد. این نوع نخ‌ها برای بخیه زدن زخم‌های سطحی و جلوگیری از باز شدن آن‌ها به کار می‌روند. نخ جراحی نایلون به دلیل قدرت کششی بالا و دوام، برای جراحی‌های پوستی بسیار مناسب هستند.
جراحی‌های شکمی و داخلی:
در جراحی‌های مختلف برای بستن بافت‌های داخلی و حفظ موقعیت بافت‌ها می‌توان از نخ بخیه نایلون استفاده کرد.
جراحی‌های چشمی:
استفاده از نخ نایلون در جراحی‌های چشم به دلیل دقت و قدرت کششی بالا بسیار کاربرد دارد.
جراحی‌های زیبایی و پلاستیک:
برای بخیه زدن بافت‌های نرم و حفظ شکل زیبایی آن از نخ جراحی نایلون استفاده می‌شود.
جراحی‌های ارتوپدی:
در جراحی‌های ارتوپدی برای تثبیت و بستن بافت‌های استخوانی و نرم از نخ بخیه نایلون استفاده می‌شود.
جراحی‌های E.N.T:
در جراحی‌های گوش و حلق و بینی مثل راینوپلاستی از نخ بخیه نایلون استفاده می‌شود.
معایب نخ جراحی نایلون:
عدم جذب:
برای جراحی‌هایی که نیاز به بهبود و جذب فوری و طبیعی دارند، مناسب نبوده و نیاز است جراح پس از مدتی آن را از محل بخیه بیرون بکشد.
احتمال تحریکات پوستی:
نخ بخیه نایلون با وجود اینکه در دسته نخ‌های غیرجذبی قرار دارد ولی پس از گذشت مدتی که در بدن ایمپلنت می‌شوند توسط آب میان بافتی که به خود جذب کرده، استحکام کششی اولیه خود را از دست داده و در بعضی موارد تکه‌تکه می‌شود.
این عمل باعث واکنش بافتی، درد و التهاب می‌شود که به سینوس سوچر یا SINUS SUTURE معروف است. در این مواقع نیاز است که جراح با ایجاد یک برش کوچک نخ‌های تکه‌تکه شده را از زیر سطح پوست خارج کند.
