نخ بخیه غیرجذبی
نخ بخیه غیرجذبی (non absorbable sutures) موادی هستند که توسط بدن تجزیه نمی‌شوند و برای همیشه در جای خود باقی می‌مانند. لازم به ذکر است اگرچه از اصطلاح نخ بخیه غیرجذبی استفاده می‌شود اما گاهی برخی از مواد در این دسته قرار می‌گیرند که ممکن است سرانجام تجزیه شده و به تدریج استحکام اولیه خود را از دست بدهند. به عنوان مثال، نخ نایلون یک نخ بخیه غیرجذبی است اما با گذشت زمان آب را جذب کرده و طی این روند ضعیف می‌شود؛ هرچند، جرم این مواد توسط بدن جذب نشده یا از بین نمی‌رود. نخ سیلک طی سالیان طولانی توسط بدن تجزیه می‌شود اما با این حال از انواعِ غیرجذبی محسوب می‌گردد.
همچنین از نخ‌های بخیه غیرجذبی مانند سیلک برای لایگیشن استفاده می‌کنند. لایگیت یا لایگیشن به بستن یا مسدود کردن عروق توسط نخ‌های بخیه می‌گویند. این نخ‌ها به سوزن متصل نیستند.
نخ بخیه غیرجذبی شامل پلی‌پروپیلن(پرولن)، پلی‌آمید(نایلون)، پلی‌استر(اتی باند)، سیلک و استیل وایر(آلیاژ آهن و روی و نیکل) می‌باشند.
که در ادامه هر کدام از این نخ‌ها به طور مختصر معرفی می‌گردد.
جهت مشاوره با تیم علمی فرم زیر را تکمیل نمایید
انواع نخ غیرجذبی مصنوعی:
پلی پروپیلن Polypropylene:
این نوع از نخ‌های غیر جذبی به طور دائم در بدن بیمار باقی می‌مانند و مناسب برای جراحی‌هایی هستند که نیاز به حمایت بافتی دائمی دارند. کاربرد اصلی نخ‌های پلی پروپیلن در جراحی‌های قلب و عروق می‌باشد.
این نخ‌ها به نام نخ پرولن در بازار شناخته می شوند.
پلی آمید DACLON:
این نوع نخ‌ها طی چندین سال در بدن تجزیه میشوند ولی جزو نخ‌های غیرجذبی به حساب می‌آیند. در بیش‌تر جراحی‌ها برای پوست به کار می‌روند و بعد از جراحی و بهبودی کامل بافت، این نخ‌ها برداشته میشوند.
این نخ غیرجذبی مصنوعی در بازار به نام نخ‌های جراحی نایلون (Nylon) شناخته میشوند.
پلی استر polyester:
نخ غیرجذبی پلی استر که از پلیمر پلی اتیلن ساخته میشوند دارای یک حمایت بافتی دائمی هستند و به علت ساختار چند رشته‌ای و مستحکم آن در جراحی‌های ارتوپدی و تعویض دریچه قلب کاربرد بسیار دارند.
این نخ‌ها به نام نخ غیرجذبی مصنوعی اتی باند یا پلی استر (Polyester) در بازار شناخته میشوند.
استیل – Steel:
نخ استیل از ترکیبات پلیمری نمی‌باشد و در اصل دیگر نخ محسوب نمی‌شود و یک سیم مفتول است. سیم مفتول استیل یا همان استیل وایر در جراحی‌های قلب برای بستن قفسه سینه به کار می‌روند.
این محصول امروزه با نام استیل وایر (Steel wire) در بازار شناخته میشوند.
انواع نخ غیرجذبی طبیعی:
سیلک Silk:
این نوع از نخ‌ها از الیاف پیله کرم ابریشم ساخته میشوند و جزو نخ‌های بخیه غیرجذبی طبیعی هستند. نخ‌های سیلک به علت ساختار چند رشته‌ای و گره پذیری مناسب، بیش‌تر در لایگیشنها، بستن عروق و فیکس نمودن درناژ استفاده میشوند.
این محصول در حال حاضر با نام سیلک در بازار شناخته می‌شود
مزایای نخ بخیه غیرجذبی:
مزیت نخ‌های بخیه غیرجذبی این است که می‌توان از آنها برای بخیه کردنِ بافت‌هایی که نیاز به حمایت طولانی مدت دارند، استفاده کرد. بدین معنی که نخ‌های بخیه غیر جذبی حمایت دائمی از زخم را فراهم می‌کنند.
در گذشته عمل‌های مرتبط با نواحی بحرانی بدن مانند بستن دیواره شکم نیازمند استفاده از نخ‌های بخیه غیرجذبی بودند. به طور مثال بدیهی است در حین ایمپلنت دریچه‌های مصنوعی (پروتز) قلب و قرار دادن و نگه داشتن آنها در محل مناسب باید از نخ بخیه‌ای استفاده کرد که هرگز توان خود را از دست ندهد.
معایب نخ های بخیه غیر جذبی:
یکی از معایب نخ‌های بخیه غیر جذبی باقی ماندن جسم خارجی در داخل بدن بیمار است. هنگامی که جسم خارجی شناسایی می‌شود، سیستم ایمنی بدن به صورت طبیعی سعی در از بین بردن آن می‌کند. بنابراین نخ بخیه غیر جذبی ممکن است حتی طی مدت زمان طولانی پس از انجام عمل جراحی ریجکت (پس زده) شود که همین امر باعث ایجاد درد و ناراحتی در محل زخم بیمار می‌شود.
همچنین نخ‌های بخیه غیرجذبی ممکن است بعد از تکه تکه شدن و یا در محل گره آنها توسط بدن ریجکت شوند. هنگامی که این اتفاق بیفتد تکه‌های نخ بخیه به صورت suture(stitch) sinus به سمت سطح پوست منتقل میشوند. برای خارج کردن سوچر سینوس نیاز به یک جراحی مجدد ولی کوتاه است. به همین دلیل بعضی از جراحان برای جلوگیری از این اتفاق گره‌های انتهایی را خارج از پوست گذاشته و پس از طی چندین روز اقدام به برداشتن آنها می نمایند.
در صورتی که نیاز به مشاوره دارید فرم زیر را تکمیل کنید
